Onlangs heb ik het afgelopen seizoen van Parenthood gekeken. Ted haat het als ik die serie kijk: “Die mensen doen niks dan schreeuwen tegen elkaar!” Wat wel een beetje klopt. Er zijn twee acteerprincipes die ze daar hanteren: door elkaar praten en huilen.
Ze praten voortdurend door elkaar, waarschijnlijk om de gesprekken natuurlijker te laten verlopen, maar het werkt niet echt.
En daarnaast huilen ze aan een stuk door. Bij alle scènes zetten zowel de vrouwen als de mannen direct hun huilgezicht op. Soms met allen tranen in de ogen, maar meestal full on tranentrekkers.
Ted vroeg me uiteindelijk waarom ik deze serie eigenlijk nog kijk, iedereen huilt de hele tijd of schreeuwt naar elkaar. Hij heeft wel een punt. Toch is het een vermakelijke serie over opvoeding, ouder worden, ambities en het gezinsleven.
Arcadia 