En ik natuurlijk ook, maar niet ten koste van alles. Ted denkt daar anders over. Hij zei dat hij het erg zou vinden als het bij Ronja bleef en dat hij niet wist of hij dat wel kon accepteren. Hij heeft er duidelijk gemixte gevoelens over. Ik ben blij dat hij die met mij deelde, maar vind het tegelijkertijd lastig.
Hij dacht dat mijn volle vertrouwen in een spontane zwangerschap wellicht averechts zou werken, want dan zou de klap extra hard aan komen als het niet zou lukken. Ik weet niet zeker of dat zo zal zijn. In tegenstelling tot Ted ben ik iemand die vooruit kijkt en gebeurtenissen makkelijk achter me laat liggen. Ik verleg mijn grenzen en ga verder, ga door, houd vol.
Dat is één van de redenen waarom ik geen MMM meer wil: ik zal m’n eigen grenzen overschrijden en risico’s nemen. Risico’s met m’n eigen gezondheid, wat dus ook gevolgen heeft voor m’n lieve Ronja.
Maar voor mij is de situatie nu veranderd. Ted wil heel erg graag nog een kindje. Dat betekent dat ik m’n grenzen voor hem zal verleggen. Dat ik er voor wil zorgen dat die wens van hem in vervulling gaat komen.
Deze ronde ga ik temperaturen. Als nu blijkt dat ik geen eisprong heb, wil ik in gesprek gaan met de gynaecoloog en overleggen wat onze opties zullen zijn als we weer onder behandeling zouden gaan. En dan moeten Ted en ik nog eens diep gaan nadenken over wat we nu echt graag willen.
Arcadia 
Moeilijk he? Doe wat goed voelt, maar niet alleen om je man te plezieren. Daarvoor is het een te ingrijpende keuze. Veel succes en sterkte!
Daar heb je gelijk in, dat ik niet alleen iets moet doen omdat Ted het wilt. Daarvoor hangen er ook te veel risico’s aan. We denken er nog rustig verder over na, ik ben blij dat we tijd hebben om goede beslissingen te kunnen nemen!
Ik wens je veel kracht en wijsheid toe!