Voordat ik moeder was, wilde ik niets liever dan zwanger zijn. Het leek me het meest geweldige dat je mee kon maken en wat wilde ik het graag. Ik romantiseerde het zwanger zijn, maar de werkelijkheid viel vies tegen. Zwanger zijn is verschrikkelijk en ik zal je vandaag precies vertellen wat er zo vreselijk aan is.
Toen Ronja eenmaal geboren was en ik als jonge moeder weer geconfronteerd werd met zwangeren, was ik nooit meer jaloers: ik had medelijden. Elke keer als iemand me vertelde dat ze zwanger waren, moest ik mezelf tegenhouden om te zeggen “Oh jee, wat verschrikkelijk!” Want zo voelt het voor mij. Zwanger zijn gaat gepaard met torenhoge risico’s voor zowel moeder als ongeboren kind. Het is niet leuk, het is absoluut niet makkelijk en het is ronduit verschrikkelijk om zwanger te zijn.
Ziek, zwak en misselijk
Een van de meest afschuwelijke dingen voor mij is het voortdurend ziek zijn, geen controle hebben over m’n eigen gezondheid of die van ons ongeboren kind en hierdoor als invalide door de zwangerschap heen gaan. Gelukkig gaat het iets beter dan in het eerste trimester, maar het is gewoonweg uitzitten voor mij en hopen dat er niet weer gigantisch drama volgt.
Emotioneel wrak
Sinds ik zwanger ben, is het weer terug: het puppy-effect. Ik moet janken om werkelijk alles dat mij enigszins raakt. Alsof je bij het aangezicht van een puppy al in janken uitbarst, zo ben ik, een ticking emo-time-bomb. Het ergste is nog dat ik weet dat het nog wel even duurt voordat ik weer grip krijg op mijn emoties, ongeveer één jaar na de geboorte van deze spruit.
Lui varken
Dat ben ik toch wel geworden sinds die positieve test. Van m’n zes keer per week anderhalf uur sporten ben ik binnen no time in een gigantische couch potatoe veranderd. Ik wil niets liever dan sporten, maar fysiek trek ik dat gewoonweg niet dankzij deze zwangerschap.
Smerig eten
Het is ontzettend vies wat deze spruit mij allemaal doet eten sinds die in m’n buik is komen wonen. Het eerste trimester was het de vette hap, dit tweede trimester is dat gelukkig iets bijgetrokken, maar nu vreet ik chocolaatjes de gehele dag door. Ik leefde suikerloos, super gezond en nu verlang ik naar allemaal troep in m’n lijf! Dat wordt straks flink detoxen.
Doodeng
Tijdens mijn vorige zwangerschap kwamen zowel ik als Ronja in levensgevaar en gelukkig is alles goed afgelopen door op tijd ingrijpen. Dit vind ik toch wel het meeste verschrikkelijke aan zwanger zijn: de risico’s die het voor ons met zich mee brengt. Dat vind ik gewoonweg doodeng en onze voorgeschiedenis hangt als een donkere wolk boven deze zwangerschap.
Ondanks dit alles wil ik morgen de andere kant van de medaille met jullie delen: zwanger zijn is namelijk ook fantastisch!
Arcadia 
Hier wordt voor je geduimd dat het deze keer veel beter verloopt. Gewoon de (bijna) 40 weken gezond uit zitten. Hoe verschrikkelijk ook;). Sterkte!
Dankjewel! Ik teken er graag voor, met alle ongemakken en risico’s er bij, maar we hebben er veel voor over.
Pingback: Zwanger zijn is fantastisch! | Arcadia
herkenbaar haha.. hopen dat alles goed verloopt!
Dankjewel! Hoop met je mee. Best irritant dat het voor jou herkenbaar is.
Hier ook een megagroot DRAMA met het vrij van geraff suikers en pakjes en zakjes eten. Baby wil van alles, maar geen havermout of andere prutjes, geen Griekse yoghurt met zaden en vooral veel pakken Burritos, repen melkchocolade met vieze praline-zooi, glazen chocolademelk en nog veel meer. Ik heb al tegen Joost gezegd dat we direct na de kraamwk heel rigoreus terug gaan naar het oude patroon. Ik voel me vies en moe. En dat moe komt absoluut ook door het eten. Ofzo.
Hier dus precies hetzelfde. Hoewel deze baby ook verlangt naar fruit, maar daar ben ik allergisch voor. Ik geniet van enorme groentenmaaltijden! Heerlijk! Maar ik verlang enorm terug naar m’n gezonde en pure eetpatroon. Komt wel weer. Eerst babybroeden.
Ik kan dus ook, Hopelk tijdelijk, geen groenten meer zien 😦 Ja, stamppot, rode kool, sla en rauw wortel of komkommer, gekookt maakt me zo misselk haha.