Ronja was een hele actieve baby in de buik en buiten de buik is ze dat ook gebleken. Haar zusje is als dat kan nog veel actiever dan Ronja en dus zijn we erg benieuwd wat voor stuitermeisje we dit keer gaan krijgen!
Het lieve getrappel van de afgelopen maanden dat al vroeg begon met kleine golfjes in m’n buik is inmiddels ook veranderd. Bij Ronja voelde haar getrappel nooit pijnlijk, ze was dan ook te klein terwijl mijn baarmoeder goed doorgroeide: Ronja had alle ruimte! Deze baby vertoond toch wel heel ander gedrag.
Zo zoekt Ronja’s zusje het liefst alle hoekjes op in m’n baarmoeder. Lekker hard trappen tegen m’n liezen en stompen op m’n blaas. Ook de uitgang heeft ze al gevonden en daar komen regelmatig klopjes op. Dat belooft nog wat voor als deze mevrouw groter wordt: hoe pijnlijk gaat het getrappel worden?
Gelukkig luistert ze wel al beter dan haar grote zus. Met wat lieve woorden en een leidende hand op m’n buik weet ik deze buikbaby bij de pijnlijke trappelplekken weg te lokken! Hopelijk ziet ze dat als een spelletje en kan ik zo nog lang blauwe plekken in m’n buik vermijden.
Hier hetzelfde en die stuit vervloek ik de laatste weken 😦 Olivia lag onvolkomen, dus haar billen op blaas en lag redelijk ‘vast’, dit meisje zet haar benen nog regelmatig af tegen mijn liezen of blaas. De liezen met hele nare zenuwpijn als gevolg. Om over de schouder in mn linkerzijde en het opgetilde hoofdje nog maar te zwijgen. Ik kijk de dagen weg als ze haar speelhalfuurtjes heeft haha.
Klinkt erg pijnlijk! Ik verwacht dat ik me kan verheugen op dezelfde soort speeluurtjes. 😉
Heerlijk zeg! Ik voel haar nog niet extreem maar mijn placenta ligt voor dus ook begrijpelijk. Kan niet wachtent tot ik haar nog duidelijker kan gaan voelen.
Het is echt super gezellig en ik leer haar karakter zo ook al een beetje kennen, erg leuk! Ben benieuwd wanneer jij met gezellige pijnlijke verhalen komt.