We zitten in een intens spannende periode van deze zwangerschap, omdat het rond deze tijd volledig mis ging met Ronja. Ze ontwikkelde een groeiachterstand, had het niet meer naar haar zin in de buik en werd al snel eruit gehaald met een spoedkeizersnede. Het ziet er naar uit dat deze dochter van plan is wat langer in de buik te blijven en dat is goed nieuws!
Tijdens de laatste controle bij dokter P. bleek dat onze dochter géén groeiachterstand heeft! Ik kan niet in woorden uitdrukken hoe opgelucht ik daarover ben, want ik had heel anders verwacht na de slechte uitslagen van de laatste onderzoeksdag. Gelukkig weet Zusje ons nu al te verrassen en ik hoop dat dat nog lang zo door blijft gaan. Daarnaast groeit ze dus fantastisch, met precies 23 weken woog ze alweer 619 gram. Een dikkertje! Zouden we dan een monsterbaby krijgen in plaats van een piepklein poppenmeisje van 1 kilo?
Verder is m’n bloeddruk onder controle met de medicatie, waarvan ik de afgelopen weken wel erg ziek ben geweest. Het valt ons zwaar deze zwangerschap. En dan heb ik het niet alleen over mijzelf: het is fysiek en mentaal uitputtend voor me, maar ook voor mijn gezin. M’n arm Ted moet alles van me overnemen zodra hij thuis is. Onze ouders springen bij waar ze kunnen, maar hebben ook hun eigen leven en werk waar ze druk mee zijn. Er valt dus veel op Ted’s schouders.
Daarnaast beginnen we ook veranderingen in Ronja te zien die niet echt positief te noemen zijn. Ze heeft er duidelijk last van dat mama zo ziek is, dat ik er niet voor haar kan zijn zoals ik dat was. Zo is ze onlangs begonnen met duimen. Onze dochter die nooit een grote zuigbehoefte heeft gehad, zoekt nu naar veiligheid en geborgenheid op haar duimpje. Hoewel het er super schattig uitziet, breekt m’n hart er ook van. Ik hoop dat Ronja aan deze helse zwangerschap geen trauma’s overhoudt.
Voor buikfoto’s kun je bij mijn twitter terecht waar ik af en toe een buikje post, zoals deze:
Arcadia 
Goed nieuws!
Ja echt wel!
Ze houdt vast geen trauma over aan de zwangerschap, echt niet! Het is ook het peuteren, allemaal zo gek voor een klein meisje. Olivia is nu Quinn er is ook weer (nog) ah veranderen, maar houdt zich prima. Geef het de tijd. Denk aan jezelf!
Dankjewel! Ik moet ook niet vergeten hoe veerkrachtig die kleine kinderen zijn en hoe makkelijk ze zich kunnen aanpassen aan nieuwe situaties. Ben benieuwd hoe Ronja op haar zusje zal reageren en hoe jullie het nu ervaren met twee dochters!