Morgen ben ik 28 weken zwanger en heb ik weer een controle bij dokter P. Ze zal dan een meting doen van ons meisje of ze wel goed groeit. Ik twijfel hieraan en maak me veel zorgen.
De afgelopen weken waren heerlijk. Ted had vakantie. Ik kon rusten! M’n buik groeide bijna zichtbaar elke dag. Ik kwam goed aan, terwijl dat al maanden stilstond. Ik voelde me goed, kon weer wat dingetjes doen en verbaasde me over het feit dat ik me zo lekker voelde. En dat ondanks een buikgriep en flinke verkoudheid.
Zusje groeide ook! Dat was duidelijk te merken. Haar bewegingen deden pijn. M’n buik ging heftig op en neer, ze had meerdere disco-momenten per dag en was de rest van de tijd duidelijk aanwezig. M’n navel stond op ploppen, er stond druk op m’n buik.
De laatste dagen is dit allemaal een stuk minder geworden. Minder disco momenten, minder pijnlijke bewegingen in m’n buik. Ik voel niet minder leven, maar zachter en minder druk. Wat moet ik daar nu mee? Zelf voel ik me goed, beter dan de afgelopen periodes. Ik ben nog steeds snel moe, heb dagen dat ik bijna niks kan, maar het is draaglijk.
Het is draaglijk omdat we die 27 weken hebben gehaald zonder ziekenhuisopname. Omdat deze baby met 24 weken geen groeiachterstand had. Maar wat niet is dat kan nog komen, toch? We hopen nu de 32 weken te halen. Dat zou geweldig zijn.
En die verandering in activiteit in m’n buik? Ik realiseer me ook dat ik weer achter Ronja aan ren. Dat ik de hele dag druk bezig ben. Rust is het beste voor m’n vaten, voor de baby en voor mezelf. Rust heb je niet als je voor een peuter moet zorgen. M’n buik wordt hier hard van en staat helemaal strak.
Daarnaast kan m’n buik een groeispurtje hebben gemaakt om Zusje meer ruimte te geven. Kan Zusje ingedaald zijn. Kunnen er nog meer andere oorzaken zijn. Ik weet het niet, ik kan niet in m’n buik kijken: dokter P. gelukkig wel! Morgen krijgen we antwoorden en meer zekerheid.
Arcadia 