Gisteren bereikten we een hele bijzondere mijlpaal in deze zwangerschap: de termijn waarbij Ronja geboren werd! Met 29 weken en 4 dagen kregen we te horen dat ze haar zouden halen met een spoedkeizersnede, omdat ze het beter zou doen buiten de buik. Dit keer lig ik niet in het ziekenhuis aan de CTG’s en spartelt Zusje vrolijk rond in m’n buik. Wat een wonder!
Elke dag extra is voor ons een cadeautje, want eerlijk gezegd hadden zowel Ted en ik niet durven dromen dat we verder zouden komen dan bij Ronja. Natuurlijk hoopten we hierop, maar het is lastig om er ook echt in te geloven. Aan het begin van de zwangerschap heb ik dan ook de datum opgezocht die paste bij Ronja’s geboortetermijn. Gisteren zou in m’n hoofd Zusje dus geboren worden. Wat een geluk dat dit niet is gebeurd!
Het is voor mij ook een hele rare termijn. Ik bevind me vanaf nu op onbekend terrein en weet niet wat me te wachten staat. We gaan het meemaken! Het is gelukkig al een hele andere zwangerschap dan die van Ronja, want met name het gedrag van Zusje in de buik voelt heel anders. Dat komt omdat ze geen groeiachterstand heeft en dus veel groter is dan Ronja. Haar dagelijkse pijnlijke bewegingen maken me erg gelukkig.
Er zijn ook de nodige zorgen, want deze zwangerschap verloopt niet zonder complicaties en is fysiek erg zwaar. M’n schildklierwaardes schommelen, ik heb bloedarmoede en zoals ik al eerder schreef pre-eclampsie. Vandaag breng ik dan ook weer een dagje in het ziekenhuis door om binnenstebuiten gekeerd te worden en nieuwe medicatie te krijgen. Hopelijk kunnen we op deze manier de zwangerschap voldragen!
Op naar de 30+!
Arcadia 