Ondanks voortdurende pijn, zwangerschapshypertensie, zwangerschapsdiabetes, bloedarmoede, een schildklier die niet mee wil werken en een medicatiecocktail van hier tot Tokio zijn de laatste loodjes van deze zwangerschap behoorlijk relaxt. Hoe we dat voor elkaar krijgen lees je in deze buikbaby update.
Vandaag ben ik alweer 33 weken en 3 dagen zwanger: de 34 weken is bijna bereikt en dat is een gigantische mijlpaal. Het betekent namelijk dat deze baby gewoon mag komen. Liever niet natuurlijk. Zusje mag nog even een paar weekjes rijpen en lekker dik worden, maar ik krijg geen longrijpingsinjecties of weeënremmers als de bevalling nu zou beginnen. Ze laten haar dan gewoon geboren worden! En bij deze grens valt er een enorme grote stress van onze schouders.
We krijgen dit keer een monsterbaby. Zo noemden we alle baby’s vanaf de twee kilo die op de couveuseafdeling lagen toen Ronja daar de eerste 12 weken van haar leven verbleef. Wij krijgen er nu ook zo een! Zo’n baby die gelijk bij geboorte kabaal kan produceren en hopelijk zelfstandig kan drinken, die al gewoon ontzettend veel kan. Dingen waar we bij Ronja maanden op hebben moeten wachten en hard aan hebben moeten werken zullen nu vanzelf gaan.
De gezondheidsrisico’s zijn nu dan ook niet te vergelijken met die van Ronja bij geboorte. Natuurlijk zal Zusje kwetsbaar zijn, maar lang niet zo kwetsbaar als een baby van 1030 gram die aan de toeters en bellen ligt op de IC. Dat zijn scenario’s waar we ons nu niet over druk hoeven te maken. We kunnen gaan wegdromen bij een normale kraamweek, een vaginale bevalling, een kind aan de borst en een gezin dat compleet is.
Dat zorgt voor heel relaxte laatste loodjes. Want of ze nu deze week komt of netjes na de 37 weken grens, die monsterbaby hebben we in de pocket. En dat is fantastisch! Ik merk dan ook dat ik me minder druk maak, ondanks de pijn, vele harde buiken en de voorweeën. Zusje is lekker actief, wordt goed in de gaten gehouden en heeft het nog prima in de buik. Nog even doorgroeien lieverd en dan mag je komen: we kunnen niet wachten!
Jeej! Zooo fijn!
Ja! Super fijn!
Ik word hier zó blij van! Jullie eigen monster van een baby!!! En Ronja was dan misschien geen monsterbaby, maar wel een superbaby en die wordt stras superzus van monsterbaby. hoe mooi kun je het krijgen. ik geniet ‘stiekem’ mee met jullie maar kon het niet laten om toch even een reactie achter te laten. zet hem op, kanjer!
Wat ontzettend leuk dat je even een reactie achterlaat! Ben wel erg benieuwd hoe het met jou is en je mooie gezin. Wat leuk dat je zo meespiekt in ons leventje.
Bedankt voor je super lieve woorden!