Deze week ben ik het nieuwste seizoen van Bones aan het kijken. Ik moet zeggen dat het heerlijk is om de serie weer te zien, alsof ik thuiskom en er een lekker warme kop chocomel op me staat te wachten. Heerlijk warm gevoel krijg ik er van! Pure ontspanning en rust!
Het is een simpele serie, waarbij ze één concept en een dynamiek tussen verschillende karakters blijven herhalen. Het werkt heel goed! De verhalen blijven spannend en interessant, de karakters blijven me ook boeien. Het enige dat ik niet vind werken zijn Booth en Bones. De karakters werken wel, maar er is duidelijk in het echt geen chemie tussen de twee.

Dit komt misschien ook doordat ik iets te veel IMDB en Wikipedia speurwerk doe naar de acteurs en actrices in m’n favoriete series. David Boreanaz is natuurlijk iemand die al veel langer op m’n radar rondhuppelt, aangezien ik fan was van Buffy (RIP *sad face*). En van hem weet ik dat hij losse handjes heeft, getrouwd is met een soort porno actrice op wie hij vaak vreemdgaat en logischerwijs is dat ook al z’n tweede huwelijk. Vind je het gek dat ik geen chemie zie tussen hen als ik geen respect kan opbrengen voor de man achter het karakter?

Het irriteert mij en maakt hem voor mij ongeloofwaardig. Daarnaast past zijn levenswijze totaal niet bij die van mij. Hij kent duidelijk geen respect voor het huwelijk, voor z’n partner en voor vrouwen in het algemeen. En dan moet hij dus een sniper spelen die totaal toegewijd is aan z’n inmiddels echtgenote en tegenspeelster. Zo’n goede acteur is hij echt niet! Daarnaast heeft hij veel morele regels en waardes waar hij aan moet voldoen. Dus elke keer als hij een intiem moment heeft met Bones – die moment zijn sowieso erg schaars vanwege het gebrek aan chemie lijkt me – denk ik aan de woorden van de Sultan (tegen Jafar): “Gij vuile bedrieger!”