PCOS en spontaan zwanger: hoe ik het heb gedaan!

Ondanks m’n hardnekkige PCOS ben ik nu bijna 5 weken zwanger. Voor de geboorte van onze dochter Ronja was dit onmogelijk, omdat ik geen eigen cyclus had. Hoe zij er is gekomen kun je hier lezen. Nu zijn we op eigen kracht spontaan zwanger geworden. Hiervoor hebben we wel degelijk een plan gehad.

Nadat ik ben opgehouden met borstvoeding kwam mijn cyclus op gang. In mijn geval kolfde ik, want Ronja dronk niet aan de borst. Daarnaast heb ik de ziekte van Graves, een schildklieraandoening, waarvoor ik vorig jaar behandeld ben. Dat m’n cyclus spontaan op gang kwam en m’n schildklier weer normaal functioneerde, heeft natuurlijk enorm bijgedragen aan deze zwangerschap. Als je geen eigen cyclus hebt, zoals ik voordat we Ronja kregen, dan is het wellicht beter om naar de huisarts te stappen voor een doorverwijzing naar de gynaecoloog dan om het nutteloos zelf te proberen.

Daarnaast ben ik gaan sporten: veel gaan sporten! Het is een passie voor mij geworden en ik vond het heerlijk om te doen. Elke dag, één tot anderhalf uur, lekker de beest uithangen. Met Ronja die om me heen speelt, want zo doe je dat als huismoeder. Soms kwam ze op me zitten of deed ze de oefeningen na. Inmiddels ben ik met het sporten opgehouden, omdat ik daardoor afviel en dit niet goed is in een zwangerschap. Nu doe ik aan yoga of pilates ter ontspanning en om mijn lichaam en spieren soepel te houden.

Ook ben ik nog gezonder gaan leven. We zijn een vegetarisch huishouden, dus dat deden we al goed. Ik ben me gaan verdiepen in het koken en heb elke dag minstens één uur uitgetrokken om onze hoofdmaaltijd te maken. Wat ik aanhield was dat ik puur wilde eten en daarnaast schept ik altijd iets minder koolhydraten op en heel veel groenten. Voor PCOS is het positief als je minder koolhydraten binnenkrijgt. Ook leven we vrijwel suikervrij, waarmee ik geraffineerde suikers bedoel. Als suikervervanger gebruiken we kokosbloesemsuiker. Het liefst had ik rauwe honing gebruikt, maar dat gaat niet als je zwanger wilt worden en is niet aan te raden voor kleine kindjes.

Mijn beauty routine, voor zover je dat zo kan noemen, is ook veranderd: ik doe aan een natuurlijke schoonheidsroutine om zo min mogelijk gifstoffen binnen te krijgen en mijn huid natuurlijk te voeden. Eerst deed ik aan dry-brushen, het masseren van je gehele huid met een zachte borstel, inmiddels ben ik daarmee opgehouden, maar pas ik het nog wel toe op mijn gezicht met een zacht gastendoekje. Daarnaast gebruik ik olie op m’n gezicht, castorolie en dat helpt met het verminderen van acne en ontstekingen. Naast de acne heb ik een rosacea huid en het beste voor mijn huid is lief en zachtaardig te zijn. Dat werkt met deze routine erg goed.

Ons wasmiddel, afwasmiddel en handzeep zijn vervangen door producten waar geen gifstoffen in zitten, in ons geval Neutral producten, maar er zijn meerdere opties hiervoor. Gifstoffen (zoals bijv. parabenen) kunnen van invloed zijn op je hormoonhuishouding en dus je cyclus onregelmatig maken. Ook met het koken heb ik de antiaanbaklagen de deur uit gedaan en pannen gebruikt die niet met giftige stoffen zijn gemaakt (RVS).

Als laatste heb ik m’n cyclus bijgehouden. Mijn cyclus bleef onregelmatig dankzij m’n PCOS, het varieerde van de 30 tot de 75 dagen, maar was redelijk stabiel meestal rond de 45 dagen. Je kunt je afvragen of ik wel elke cyclus een eisprong had, ik zou het niet weten! Toch kon ik telkens een duidelijke vruchtbare periode spotten en konden we dus redelijk gericht seks hebben. Allereerst door te letten op m’n vaginale afscheiding die rond de eisprong meer lijkt op sperma of eiwit. Ook heb ik m’n baarmoedermond in de gaten gehouden. In de derde ronde dat ik zwanger werd, ben ik begonnen met temperaturen. Die grafiek (zie het plaatje hieronder) liet een duidelijke temperatuur shift zien.

Samenvattend hebben de volgende drie dingen er voor gezorgd dat ik nu zwanger ben:
★ sporten
★ gezond eten en leven
★ cyclus bijhouden en eisprong spotten

Ronde 3: mijn chart

Zoals beloofd afgelopen maandag post ik nu m’n chart van Fertility Friend die duidelijk laat zien dat ik een eisprong heb gehad.

Ik ben er alleen niet helemaal zeker over of de eisprong daadwerkelijk op dinsdag was, ik dacht eerder aan zondag of maandag.

Deze ronde heb ik veel geleerd van het temperaturen. Waarschijnlijk zaten we er vorige rondes naast qua timing, omdat ik nu ook dacht dat ik afgelopen zaterdag ovuleerde, maar dat is duidelijk niet het geval. En de mooie grafiek geeft me rust, ik heb nog nooit in een natuurlijke cyclus met temperaturen een eisprong gespot! Zo kan ik vertrouwen kweken in mijn lijf.

Hopelijk hebben we dit ei dus goed benut en kan ik over een kleine twee weekjes aan zwangerschapsblogjes beginnen! Dan wordt het echt spannend.

Ronde 3: welkom op het wachtbankje!

Afgelopen weekend heb ik m’n eisprong gehad, nu wordt het weer twee weken afwachten. Dat is ontzettend spannend! We hebben weer een kans om nog een kindje te mogen krijgen en ik ben erg benieuwd of het gelukt is.

Tijdens m’n dipdagje kwam ik tot de conclusie dat m’n hormonen weer een loopje met me namen. De dagen erna was ik extra emotioneel en ook onhandig. Vervolgens kreeg ik de bekende vloed van vruchtbare afscheiding en enorm veel pijn in m’n eierstokken. ‘Dankzij’ de jaren MMM weet ik precies wanneer m’n eierstokken pijn doen of m’n baarmoeder of m’n darmen. M’n eisprong kwam er dus aan!

Ik ben enorm opgelucht. M’n temperatuur heeft het tot nu toe ook al bevestigd en als de lijn zich mooi voortzet, zal ik m’n grafiek later deze week ook hier even laten zien. Als ik een luteale fase heb van 14 dagen, krijg ik een cyclus van 36 dagen. Daar kan ik prima mee leven. De onregelmatigheid is wel lastig, m’n lijf geeft heel erg duidelijk aan wanneer m’n ei is, maar ik kan van tevoren niets over m’n cyclus zeggen, want de timing is elke keer weer anders.

Naast opluchting worstel ik ook met veel onzekerheid. Ik ben erg onzeker over m’n cyclus en heb weinig vertrouwen in m’n lichaam. Ik hoop dat het temperaturen dat vertrouwen een beetje op gaat bouwen, zodat ik leer te wachten en leer te accepteren dat het nu eenmaal onzeker blijft. Ik zal daar tijd voor nodig hebben. Hopelijk blaak ik over een tijdje van het zelfvertrouwen of nog beter van een beginnend wondertje in m’n buik.

Ronde 3: Een dipdagje

Ik heb een onzeker dagje. Deze week was het spannend, want heel m’n lijf gaf aan dat ik ging ovuleren, maar m’n temperatuur grafiek laat nog niks zien. Nu heeft m’n lijf altijd een lange aanloop naar een eisprong, dus de hoop heb ik nog niet opgegeven, maar toch is het kut en word ik onzeker.

Ik kan me niet voorstellen dat ik na al die moeite voor Ronja nu een mooie cyclus zou hebben en ook nog eens spontaan zwanger zou worden. Dat is toch te veel gevraagd? Zeker als ik ook nog eens een voldragen kindje zou krijgen. Wat een onzekerheden.

En dan die stomme cyclus. Dat stomme lijf. Die stomme eierstokken. Die drukken en steken en zijn vreselijk beurs. Ik weet dat ze vergroot zijn van alle behandelingen, overstimulaties, complicaties en PCOS, maar dan nog is het erg verontrustend om ze voortdurend te voelen zitten en lichte pijn te hebben.

Dan zou het zo veel helpen als ik gewoon enigszins wist wat er zich afspeelde. Op dit soort dagen wil ik dan ook graag naar de gyn stappen voor een echo, voor een startgesprek en om gewoon weer onder behandeling te gaan. Toch zie ik het niet zitten. Als de temperatuurchart de komende tijd helemaal niks blijft laten zien, dan wordt het een ander verhaal.

Ik heb een baaldagje. Het gaat wel weer over. Ik wil ook wel erg graag weer zwanger zijn en nog een kindje krijgen. Die wens groeit toch langzaam elke dag een beetje. Dat is maar goed ook, anders was deze lange weg erg uitzichtloos. Wij gaan weer zwanger worden en we krijgen nog een kindje. Het komt goed.

Ronde 3: so far so good

Tot nu toe is dit de makkelijkste en fijnste ronde. Zou het dan toch door het temperaturen komen? Ik weet het niet, maar het is heerlijk om lekker in m’n vel te zitten en m’n ding te kunnen doen zonder dat die hormonen roet in het eten gooien.

Ik zit tegen m’n eisprong aan, dat is ook altijd een periode dat ik me goed voel. En ik ben benieuwd wanneer het tempen het eitje zal laten zien. Ik gok komende dinsdag of woensdag. Daarna wordt het weer rustig twee weken afwachten.

Die wachtweken zijn tegenwoordig niet zo heel lastig. Natuurlijk denk ik bij elk krampje en m’n gevoelige borsten: zou het? Maar wegdromen is alleen maar mooi en positief! Het is beter om het positief in te zien dan nu al bij de pakken neer te gaan zitten dat het toch niet zou lukken.

En daar ben ik nog steeds van overtuigd: het gaat ons lukken! Het is fijn om weer iets van controle te hebben. Terwijl ik dat schrijf, weet ik ook dat ik over een paar dagen of uren het weer totaal anders kan voelen, maar tot nu toe zit ik in een goede flow. Die gaan we vast houden en dan gaat het goed komen. Als we die twee strepen in handen hebben, dan gaat het pas écht spannend worden!

Ronde 3: temperaturen helpt!

In deze ronde ben ik gestart met temperaturen. Elke ochtend meet ik m’n temperatuur op als ik wakker word en dit zet ik in m’n grafiek van Fertility Friend. Tot nu toe geeft dit me veel rust.

Afgelopen rondes heb ik vooral geworsteld met het gebrek aan kennis. Tijdens de jaren MMM wist ik meestal wat er gebeurde in m’n lichaam. Ik wist wanneer m’n ei was, hoe dik m’n baarmoederslijmvlies was en afhankelijk van die factoren hoe groot de kans was dat het nou raak zou zijn. Nu weet ik niks.

Het tempen geeft me enige houvast. Ik heb jaren geleden al eens een paar cyclussen getempt, maar dit had geen effect. Dankzij de PCOS had ik geen cyclus en werden m’n grafieken enorme bergen vol pieken en dalen waar geen touw aan vast was te knopen. Het gaf dus duidelijk aan dat ik geen eisprong had.

Tot nu toe begint m’n grafiek heel stabiel en dat is een goed teken! Ik heb dat alleen gehad in gestimuleerde cyclussen die al vroeg een eisprong gaven. Ook heb ik geen last van m’n hormonen en veel energie. Ondanks dat het allemaal goed gaat, ben ik ook onzeker. Ted en ik hebben afgesproken dat we naar de gyn stappen als we geen ei kunnen spotten met tempen. Dat vind ik een eng vooruitzicht, dus ik duim hard dat ik een prachtig grafiekje te zien krijg over een paar weken!