Met m’n eigen ouders deden wij nooit wat aan vaderdag of moederdag. Ik deel zelfs de mening van m’n vader dat onze eigen verjaardagen onzin zijn, laat staan dit soort vreemde feestdagen. En toch sinds we ouders zijn, betekent zowel moeder- als vaderdag iets voor mij. Dat komt door mijn prachtige gezin en met name m’n enorm lieve Ted.
Vandaag wil ik even bij hem stilstaan, bij de liefde van m’n leven, m’n steun en toeverlaat en de meest fantastische vader die ik me kan indenken voor Ronja. Een tijdje terug woonden we een lezing bij over mannen- en vrouwenrollen en hoe deze traditioneel gezien verdeeld zijn. De basis kwam er op neer dat de man de buitenwereld in wil trekken, weg wil gaan, en de vrouw wil stilstaan en wil zorgen. Ted en ik hebben geen traditionele relatie, al zou je dat niet zeggen aangezien ik huisvrouw ben en hij werkt. Toch is het zo.
Ik ga niet stilstaan, ik werk actief aan m’n problemen en verdriet. Ted helpt mij daarbij en steunt me in alles wat ik doe, wil en onderneem. Hij denkt met me mee en hij is vaak degene in tijden van crisis die zorgt, die stilstaat en zichzelf opoffert voor anderen. Tijdens de risicovolle zwangerschap van Ronja was hij er altijd, zorgde hij dat hij in het ziekenhuis kon werken en bij ons kon zijn, zodat hij ook z’n vrije dagen kon opsparen voor als Ronja er eenmaal was. Tijdens haar couveuseperiode waren wij dag en nacht bij Ronja, omdat hij de nachtdiensten nam en er was wanneer ik kon rusten. Toen hij weer moest werken besteedde hij elke vrije minuut bij Ronja op de afdeling. Toen ze thuiskwam was hij zo overbezorgd dat hij de eerste periode op Ronja’s kamer heeft geslapen om te horen of ze nog wel ademde en zodat hij kon ingrijpen mocht er iets mis gaan. Nu nog kan hij de babyfoon niet uitzetten, ondanks dat we haar echt wel horen als er iets is. “Anders hoor ik haar snikjes niet,” zegt hij dan. Hij is degene die nog altijd de nachtdiensten draait en naar haar toegaat als ze een nachtmerrie heeft: ik word niet eens meer wakker van haar gehuil.
Ted heeft een hele mooie band met Ronja. Ze straalt als ze hem ziet thuiskomen en roept niets anders dan: PAPA PAPA PAPA. Hij is ultiem geduldig met haar en ze hebben de grootste lol samen. Ted legt z’n prioriteit bij z’n gezin en zorgt dat wij gelukkig zijn. Niets is voor hem belangrijker dan wij en dat laat hij ons elke dag merken. Ik ben dolblij dat ik met deze topman de rest van m’n leven mag delen en dat hij vader mag zijn van onze kinderen.
Arcadia 