Vorige week heb ik mijn haar afgeknipt: meer dan 40 centimeter ging eraf! Natuurlijk wil ik graag het resultaat van de knipbeurt delen met een paar fotootjes. En wie weet inspireer ik jou met dit blogje om ook haar te doneren.
Ik ben niet zo’n ijdel persoon: ik geef weinig om mijn uiterlijk en ben vooral praktisch ingesteld. Ik heb nooit make-up gedragen op wat experimenten in m’n pubertijd na, ik draag het liefste comfortabele kleding en m’n haar kan dan natuurlijk niet achterblijven.
Toen Ronja geboren was, werd het al gauw makkelijker om m’n lange haren te vlechten. Zo zaten ze niet in de weg tijdens haar verzorging en kon Ronja er niet voortdurend heel hard aan trekken! Praktisch dus dat lange haar.
Na een tijdje werd het echter erg onpraktisch: lang haar doet er lang over om te drogen. Het klit sneller. Daarnaast is het een behoorlijk gewicht dat aan je hoofd hangt. Op een gegeven moment werd mijn lange haar dus te lang. Het moest er af! Nu heb ik al allerlei verschillende haarstijlen gehad: geverfd, spikes, pixy, punk, whatever. Het groeit toch wel weer terug. Dus ik had weinig moeite afscheid te nemen van de lange golvende lokken.
Het allermooiste van de knipbeurt is dat ik het haar kan doneren om er voor zieke kindjes een pruik van te laten maken. Zodra het gedroogt is gaat het met de post richting Stichting Haarwensen en hopelijk draag ik daarmee bij aan een beetje geluk van een kind. Het doneren kan al vanaf 20 centimeter en ook geverfd haar kan gedoneerd worden! Haar laten groeien was nog nooit zo nuttig en mooi geweest: ik ga het zeker in de toekomst nog eens doen.
Super dat je dat doet en wel echt gedurfd zo’n flink stuk eraf.
Dankjewel! Ik ben al eens van een vergelijkbare lengte naar spikes gegaan, dus vond de verandering reuze meevallen. Heerlijk dat haar er af!
Oh! Nou dan valt het mee inderdaad.
Het is nu minder werk met verzorgen en wassen, wel fijn als je meer tijd hebt voor je kindjes straks.
Hoever ben je nu?
Ik ben vrijdag alweer 20 weken!