Je kent ze wel: ochtenden waarop alles tegenzit. Wij hebben ze regelmatig, vooral sinds Ronja naar de peuterspeelzaal gaat en daar 2 keer per week om kwart voor 9 moet zijn. Dat doet deze ochtendhumeur-familie geen goed.
Deze ochtend was er dus zo een: it’s just one of those days. Ik kon al niet inslapen gisteravond, heb drie uur wakker in bed gelegen en dan sta je behoorlijk brak op. Vervolgens krijg je de mededeling dat je schoonmoeder gisteren heel ‘behulpzaam’ alle zorgvuldig uitgekozen kledingsetjes van de week van Ronja heeft ‘opgeruimd’. En moet je dus weer naar boven om alle kleding opnieuw uit te zoeken en klaar te leggen.
Dan staat Ronja op met het grootste ochtendhumeur tot nu toe. Ze vraagt om uit bed gehaald te worden, dat doe ik waarna ze de boel bij elkaar krijst uit protest. Ted krijgt haar kleren nauwelijks aan, dus ik kom er aan te pas. Als we ons uiteindelijk naar de ontbijttafel hebben gemanoeuvreerd weet Ronja alle thee over zichzelf heen te gooien, waardoor outfit nummer 2 aangetrokken moet worden.
Uiteindelijk vertrekken Ronja en Ted 10 minuten te laat richting peuterspeelzaal op de ene dag in de week dat Ted strak in pak vroeg bij zijn opdrachtgever moet verschijnen.
*zucht*
It’s just one of those days…
Arcadia 
ooh dat is echt zo iets herkenbaars! Hier ook altijd een race tegen de klok, die kleintjes hebben geen besef van tijd en kennen geen haast, daar kan ik soms jaloers op zijn.
Hadden wij dat ook maar idd!