We zitten op het wachtbankje. Samen, want Ted moet ook af en toe voelen dat m’n borsten nu toch echt veel harder zijn en zien dat ik toch echt meer afscheiding heb dan normaal. Haha! Dat hij dat allemaal maar doet en volhoudt. Wat een lieverd!
We dromen op dit moment over een zwangerschap. We hebben allebei de houding dat we nu nog niet weten wat het gaat worden en dat het daarom leuker is om je zwanger te wanen. Dus we dromen.
M’n gevoel zegt dan ook dat ik zwanger ben: ik heb zeer pijnlijke en harde borsten, meer afscheiding, regelmatig misselijk en ook de duizeligheid komt om de hoek kijken.
Toch denk ik niet dat het raak is: m’n rationele brein weet dat het zo makkelijk niet zal gaan.
Vanaf vandaag kan ik ongesteld worden, als het er vrijdag nog niet is, dan testen we zaterdag. Dat is erg spannend. Het helpt dat we op vakantie zijn met familie en ik dus niets kan doen, anders had ik er al lang eentje tegenaan gegooid om de spanning weg te nemen.
Arcadia 
Toch erg spannend! Begrijp wel heel goed dat je verstand zegt dat het niet kan,
het is de natuur, dus het kan. Duimen draaien hoor.
Lief van je! Duim je mee door voor ronde 2?
Oh jammer dus, maar ik duim natuurlijk meis!